تمام وجودم آکنده از عطر حرم است...آقاجان مرا دریاب

السلام علیک

یا علی ابن موسی الرضا(ع)

ایها الرضا یاابن رسول الله(ص)

دست را میگذارید روی مرزی ترین نقطه وجود

و یک حس گمشده آهسته شروع می کند

به جوانه زدن...

سلام می کنی

چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود...

بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رئوف

و احساس تازگی، اندیشه های خسته ات را فرا میگیرد...

زیر لب زمزمه می کنی

یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟

دلت را جا گذاشتی در حرم

و گره اش زدی به ضریح امام رضا(علیه السلام)...